Rotterdammer in Quarantaine #3 – Supermartgekkies
We hebbe altijd onze muil vol van religekkies, internetgekkies, dieetgekkies en gekkies in het algemeen. En in 2020 hebben we een nieuw soort gekkie derbij gekregen: de supermartgekkie.
Hebbie opgelet van de week in je supermart? Daar heb toch een stel raddraaiers ruzie lopen te maken met supermartmensen. Alleen maar omdat ze verplicht een karretje mee moesten nemen. Die mogen zichzelf echt effe de ogen uit de kop schamen. Boos omdat ze een wagetje moete gebruiken. Stel je anders effe aan, denk ik dan. Ik zout zeggen: je kom er nooit meer in, tyfuslijer. Van die doordouwers kenne wat mij betref ech in de Maas pleuren. Alsof die medewerkterts ammaal voor de lol heel de dag karretjes lopen te desinfecteren voor je muil.
Aso’s
Nu we toch lekker aan het kleppe zijn over al die aso’s. Ik zit ook wel es op Facebook beetje updates te lezen. Kwam er tijdens deze crisis achter dat ik dus wel vier supermarts volg op dat sociale media. Misschien moet ik ook es afvragen wat ik allemaal met m’n leven loop te doen. Maar, daar hebben we het nu niet over. Die supermarts legge toch effe een potje onder vuur joh. Niet omdat ze wapens hebben gefinancierd in de Tweede Wereldoorlog of zo. Nee joh, ze kenne effe niet de boodschappen op tijd leveren bij de verwende kakkineuze Nederlandert. Ja, daar pleurt je muil toch van open?
Die kakkineus lopen ammaar te zaniken online terwijl ze gewoon zouden moeten werken thuis. Die mensen in de supermart en distribusiecentrums maar buffelen en die botterikken maar zeikstralen. Helemaal belatafeld.
Besef
Dat we effe met z’n alle moge beseffen dat er mensen zijn die zich de touwtyfus werken om onze dagelijkse boodschappen zo veilig mogelijk te maken. Vakkenvullers die zich helemaal het schompes werken omdat wij zo nodig ammaal ons de tering in moeten ‘quarantaine-snacken’ en schijten. En dan staat er ook nog iemand elke dag je pleuriskarretje te desinfecteren. Volgens mijn hebben we nog geluk, maar dat ken ammaal aan mij leggen.
Modelburgert
Ik gaat niet zeggen dat ik nou zo’n modelburgert ben. Geloof me maar, ik bak er ook niet altijd wat van, ben ook een chagrijnige teringlijer en ik zit altijd met me reet op hete kole. Ik wil alleen maar zeggen: als ik kon kiezen zout ik het wel weten wie een spanningsverkoudheidje mag krijgen. Ik noem geen namen hoor… supermartgekkie.
Lees ook: